Terwijl je binnen staat, beginnen de eerste stressvlekken op te komen. Composities zijn spoorloos verdwenen, de helft van de ruimte valt uit beeld, het licht is veel te fel in dat ene raam maar te zwak in het midden van de woning en jouw klanten (hoe lief ze ook zijn) staan in je nek te hijgen, waardoor zelfs het weghalen van dat drukke kussen illegaal voelt. Het voelt alsof je iets gemist hebt. Je bent echt niet de enige. Interieurfotografie is een vak apart, en ik neem je mee in de obstakels die je tijdens elke shoot tegenkomt.
Het lijkt een goed idee om hoogzomer met veel zon foto’s van je project te gaan maken. Dit klopt gelukkig niet, anders zouden er wel heel weinig dagen overblijven in ons kikkerlandje. Waar kun je het beste op letten qua licht?
De mooiste interieurfoto’s worden gemaakt met natuurlijk licht. Een bewolkte dag is het meest ideaal. Dit fungeert als een soort enorme softbox, waarbij je geen harde schaduwen en overbelichte zonvlekken krijgt op je zorgvuldig gekozen kleurenpalet.
Let wel op het tijdstip. In de winter heb je minder uren om mee te werken, en om 14.00 uur beginnen is dan echt te laat. Ook die lage ochtendzon die recht door het raam je ogen verblind kun je beter even voorbij laten gaan. Tot een uur na zonsopgang en een uur voor zonsondergang verandert de kleurtemperatuur zo snel dat je foto’s binnen één minuut anders kunnen ogen. Gun jezelf dus wat stabieler licht rond het midden van de dag.
Ik hoor vaak tijdens interieurfotografie shoots: “Zal ik even de lampen aandoen? Dat is zo sfeervol. En dan zie je de lampen ook beter op de foto.” Ik doe altijd het tegenovergestelde 😉
Het lastige is dat kunstlicht gezellig is, maar niet fotogeniek. Het mengt zich met daglicht en geeft alle kleuren een toon waar je niet blij van wordt. Alles wordt geler, vlakker en minder zoals jij het als ontwerper bedoeld had. Daar komt bij dat bijvoorbeeld een grote hanglamp meteen het middelpunt van de foto wordt als hij aan staat, alsof je content maakt voor een armaturenmerk. Terwijl jouw ontwerp juist mooi wordt doordat alle onderdelen samen een geheel vormen.
Kaarsen, een tafellampje, een gedimd spotje voegen soms wél sfeer toe zonder te overheersen. Kijk maar eens naar de meeste woonbladen: daar zijn de lampen uit of alleen wat subtiele, kleine lampen en kaarsen aan.
Bij tegenlicht valt meteen op waar de camera moeite mee heeft en je oog helemaal niet. Het raam is te fel, het interieur te donker, en je krijgt het niet tegelijk goed. Hoe voorkom je dan overbelichte ramen met lelijke witte vlekken? Hier komt nabewerking om de hoek kijken. Ik maak een foto waar binnen goed belicht is, en een foto waar buiten goed belicht is en die leg ik in de nabewerking (in Lightroom) over elkaar heen. Je kunt ook kijken hoe ver je komt met de HDR stand van je mobiele telefoon.
Net als dat een dure pannenset niet zorgt voor een Michelinster-waardige maaltijd, zorgt een dure camera ook niet voor een goede interieurfoto. Er bestaat dan ook geen beste camera voor interieurfotografie die alles voor je oplost.
Waarom zou je niet gewoon interieurfoto’s maken met je mobiele telefoon? Dat kan zeker. Je merkt alleen snel waar je tegen de grenzen van de techniek aanloopt zodra je de foto’s voor je marketing wil gebruiken. De camerasensor en de lens op je telefoon zijn piepklein, en zonder dit een technische blog te maken heeft dat invloed op het eindresultaat.
Ik zie het zo: een professionele camera met statief en een reeks lenzen maakt niet automatisch betere foto’s; je kunt nog steeds ontzettend lelijke foto’s maken met de allerduurste camera die er is. Daar heb je ook ervaring en een oog voor compositie voor nodig. Maar goed materiaal geeft je wel meer controle.
Je kunt minutieuze details finetunen, omdat een grote sensor en een goede lens meer details vastleggen. Met een groothoeklens kan ik kleine ruimtes volledig in beeld krijgen terwijl een lichtsterke lens die mooie onscherpe achtergrond geeft waar iedereen altijd van onder de indruk is.
Voor snelle content is je mobiel prima. Maar wil je beelden die echt bijdragen aan je merk? Dan is die extra controle heel fijn om te hebben.
Een statief zou ik altijd aanraden, zowel voor je mobiel als je camera. Het helpt je met rust in je beeld, met fotostyling en je hebt meteen je handen vrij om even te kijken of dat gordijn nog doet wat jij wil. Bonus: je kunt er leuke behind-the-scenes mee filmen terwijl jij zelf door het project loopt.
Styling lijkt een klein klusje. Je denkt dat je een paar kussens recht legt, een vaas verplaatst en klaar bent. In de praktijk ben je altijd langer bezig met opruimen en stylen dan met fotograferen. Het valt pas op hoe veel details er ruis geven in en foto wanneer je bezig bent met een interieurshoot. Een kussen dat te ingezakt ligt, een plant die ineens te aanwezig is, een plaid die weigert fotogeniek te liggen. Dingen waar niemand over nadenkt tot er een camera bij komt kijken.
Wat helpt, is om even de tijd te nemen om goed te kijken. Wat trekt aandacht dat dat niet hoeft? Wat kun je beter even wegleggen, omdat het in het echt gezellig was maar op beeld vooral schreeuwt? Hoe doet een woonblad het? Kleine aanpassingen doen meer dan je verwacht. Elk detail in een woonblad is ook in scène gezet, voordat de foto gemaakt werd.
De bewoners zijn jouw klant en het is best spannend om te vragen of je hun huis mag fotograferen. Ze zijn trots op hun nieuwe interieur en willen graag meekijken, maar dat maakt het voor jou lastig om vrij te bewegen. Als je iets wat niet zo in jouw ontwerp past (of niet jouw smaak is) tijdelijk uit beeld wil halen, kijken ze mee over je schouder en voelt elke handeling te groot. Je wil niemand voor het hoofd stoten, en juist daardoor worden je foto’s niet goed genoeg.
Daarom helpt het om het even hardop te benoemen. Vraag of ze je een paar uur alleen laten zodat jij je volledig kunt concentreren. De meeste mensen vinden dat totaal geen probleem, zeker als je aanbiedt om later samen naar de styling te kijken en hoe jij alles hebt neergezet voor de foto’s. Wat ik altijd zo leuk vind na een shoot: zodra ze het eindresultaat zien, zeggen ze vaak dat het wel zo mag blijven staan. En als je slim bent, ga je een samenwerking met een woonwinkel aan. Je foto’s worden mooier, en je klant wil vaak wat spullen kopen na het zien van het effect.
Ook helpt het om aan verwachtingsmanagement te doen. Vertel je klanten dat je geen gevoelige informatie over hun huis en het project deelt (zoals adres, budget, etc), leg uit hoe en waar je de foto’s gaat gebruiken en dat je toch echt een paar uur nodig hebt om foto’s te maken. Dit voorkomt stress of spanningen tijdens de shoot of achteraf.
Het is een mythe dat een interieurshoot zo gedaan is. Je loopt een rondje, maakt wat foto’s en hop, door naar de volgende afspraak. De werkelijkheid werkt net iets anders. Voor je het weet ben je een kwartier bezig met één hoek. Je bent niet traag, maar een goede foto laat zich niet haasten.
Het helpt om daar van tevoren al rekening mee te houden. Gun jezelf die extra tijd en maak een checklist voor interieurfotografie die je af kunt werken op locatie. Dan blijf je rustiger en zie je sneller wat er nog niet klopt. En zeg nooit tegen bewoners dat je “heel even” foto’s komt maken. Dat werkt alleen maar tegen je. Plan ook geen shoot in als zij een afspraak hebben en je voor die tijd klaar moet zijn. Dat geeft onbewust het gevoel dat je opgejaagd wordt.
In de nabewerking zie je meteen waar de foto afwijkt van hoe het interieur in het echt voelde. Een muur die te koel oogt, een stopcontact in de verkeerde kleur, een kabeltje dat toch in beeld is gebleven. Kleine puntjes die makkelijk weg te werken zijn. Dit is vaak het moment waarop ontwerpers alsnog gaan zoeken naar interieurfotografie presets voor Lightroom, omdat nabewerking een vrij grote leercurve heeft.
Mijn aanpak is simpel. Eerst selecteer ik alle foto’s die voor mij het verhaal van het interieur vertellen. Dan breng ik de kleuren en helderheid terug naar wat ik op locatie zag. Daarna zet ik alle lijnen recht haal ik kleine storende details weg. Ik kijk ook steeds naar de hele reportage, kloppen de foto’s samen als een geheel ook nog steeds of zit er een te donkere of te koele foto tussen?
Het fijne aan deze fase vind ik dat met een paar basisbewerkingen de foto al direct het wauw-effect krijgt die je wilde bereiken. Het is een samenspel tussen compositie en styling op locatie, en editen achter de computer. Maar toch is dat laatste het moment dat je vol bewondering naar de interieurfoto op je scherm zit te kijken.
Kleine projecten kun je vaak prima zelf fotograferen met je mobiel. Zeker voor wat simpele behind the scenes. Maar bij grotere of belangrijkere projecten merk je al snel dat het fijn is als er een professional met je meekijkt. Iemand die alle fouten al heeft gemaakt, gespecialiseerd is in interieurfotografie (want dat is echt een andere tak van sport dan bruiloften of gezinnen) en die net even een paar stappen verder denkt. Niet omdat jij het niet zou kunnen, maar omdat je zoveel te winnen hebt als je durft te investeren in je marketingmateriaal.
Als je ooit wil sparren of twijfelt of een project de investering van een interieurfotograaf waard is, stuur me even een berichtje. Dan kijk ik met je mee. Gezellig zelfs.
Je las een blogpost van Chiela van Meerwijk, interieurfotograaf & brandingspecialist. Wil je als interieurontwerper laten zien wat je in huis hebt met goed beeld, branding & strategie? Dan heb ik een mooi aanbod voor je:
Meer over mij lezen, zodat je al een hoop weet voordat we gaan samenwerken? Ook goed!
